6 kwietnia 1990r. Sejm Rzeczpospolitej Polskiej przywrócił obchodzone już także przed laty Święto Państwowe Konstytucji 3 Maja – celem upamiętniania tej pierwszej w Polsce i Europie i drugiej na świecie Konstytucji. Dzięki temu corocznie  w dniu 3 maja kontynuujemy tradycję tego Święta wpisaną i głęboko zakorzenioną w naszej historii narodowej.

Ta Ustawa Zasadnicza, zatwierdzona przez „Sejm Wielki” – (zwany także „Czteroletnim”) w dniu 3-go maja 1791r., była efektem pracy i zabiegów Stronnictwa Patriotycznego które dążyło do zreformowania nieudolnego ustroju ówczesnej Polski. Istniała bowiem wtedy nagląca potrzeba uzdrowienia Polski i wyciągnięcia jej z anarchii, prywaty, samowoli i nierządu  - i uczynienia Ją silną i „praworządną”. Jedynie w ten sposób można było uratować Ją przed upadkiem, gdyż państwa sąsiednie -  Rosja, Austria i Prusy - planowały wtedy naszą ojczyznę całkowicie zniewolić i rozdzielić między siebie jej terytorium.

        I chociaż ten okres nadziei i wolności związany z tą Konstytucją trwał tylko przez kilkanaście miesięcy - ponieważ zdrajcy naszej ojczyzny realizując jedynie swe prywatne cele i zawierając sojusz z Rosją doprowadzili ostatecznie do upadku zarówno tej Konstytucji, jak i na całe 123 lata naszej ojczyzny – to jednak to „dzieło” Sejmu Wielkiego pozostało już dla nas na zawsze symbolem odrodzenia i niepodległości Polski, symbolem mądrości polskich patriotów.

                                                                                                                                                                Adam Świder